Palermo Shooting

            Ile razy w ciągu życia każdy z nas  zatrzymuje się na rozstajach? Wypalony i zmęczony sobą i życiem sławny fotograf musi  znaleźć nową drogę. Robienie zdjęć – shooting jest tu szczególnym wyrazem i przedstawieniem tego zajęcia. Tak właśnie udało mu się ustrzelić Śmierć. Dosłownie – bo z za zakrętu wypada na niego pędzący samochód i w tym czasie robi zdjęcie komuś, kto jest w środku. Cudem uchodzi z życiem a na fotograficznej kliszy nie ma nikogo, jedynie pamięta, że widział przez błysk sekundy kogoś przerażającego z małymi świdrującymi błyszczącymi oczami. 
To niezapomniany Denis Hopper, w jednej z ostatnich ról.

            Śmierć będzie go od tej chwili tropić – nawet w Palermo, gdzie decyduje się wyjechać na specjalną sesję zdjęciową z Millą Jovovicz. Fotograf chce odzyskać coś, co dawno już stracił – wiarę w to, że na świecie jest jeszcze coś prawdziwego, nie tylko kolorowe światła, natarczywe dźwięki miasta i reklamy.

Film został poświęcony dwóm twórcom, którzy zmarli w jednym dniu – Bergmanowi i Antonioniemu – mistrzom Wendersa.

Hugo Simberg - Garden of Death

Jeśli w „Siódmej Pieczęci" Bergmana Śmierć gra ze śmiertelnikiem w szachy to u Wendersa mieszka w bibliotece i domaga się zrozumienia i wyrozumiałości.

Jednak  na fresku, który gra też główną rolę w filmie nie ma litości – to Triumf Śmierci.

Czego się boisz? - pyta pojawiający się w filmie Lou Reed. Wygląda jak duch przybywający z zaświatów, teraz po jego śmierci robi to niesamowite wrażenie. Jeśli nie czujesz śmierci na swoim karku boisz się różnych rzeczy – niezrozumienia, braku uczuć, nienawiści, biedy. 

Początek i koniec życia jako najważniejsze dla człowieka zdarzenia.

Czego się boisz? 
Wciągnięcia do ksiąg Biblioteki, którą zarządza grający śmierć, sam już wtedy chory - Hopper. Tym bardziej jest przejmujący gdy mówi – jestem bramą, a wszyscy się mnie boją.

Wzbudza współczucie u fotografa, który pyta czy mógłby coś dla niego zrobić. Ale nie można nic dla Śmierci zrobić, a tym bardziej zrobić jej zdjęcia, o które przekornie prosi.. Obraz rozpływa się w różnych postaciach i przenikliwej jasności.

Boimy się życia, aby zdążyć zrobić wszystko zgodnie ze swoim planem, zdążyć przed śmiercią.. Ale plany zazwyczaj się zmieniają, krzyżują i nie spełniają się.


Jak żyć? I jak umrzeć?

Wim Wenders - Palermo Shooting - 2008 

Through Lens Darkly

Hugo Simberg painting - wiki 

Soundtrack